Και να σου πω κάτι.. 

περνάει η ζωή

Και περνάει γρήγορα

Και δεν την καταλαβαίνεις

Και αναρωτιέσαι για τα πως κ τα γιατί

Και ψάχνεις τα λάθη

Και τις επιλογές 

Και συγκρίνεις με τους γύρω

Και η ζωή τρέχει 

Και δεν σε περιμένει

Σε καμία σύγκριση 

Σε καμία αναθεώρηση 

Οπότε ψάξε μέσα σου 

Πριν είναι αργά. 

"Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους ή θεώρησαν την ύπαρξης τους παιχνίδι χωρις ουσία" 

051215

Κουράστηκα.  Στο ομολογώ. 

Κουράστηκα με όλα αυτά τα ανούσια. Και ας ψάχνω να βρω κάτι να με γεμίζει, τίποτα πια δεν το καταφέρνει. Σαν να κουράστηκε η ψυχή μου και να έκλεισε. 

Ψάχνω να βρω κάτι αλλά τίποτα.. 

Κουράστηκα. Στο ομολογώ.

41115

Και περνάνε αυτές οι μέρες, περνάνε οι ριμάδες και μαζί τους νιώθω να περνάω και εγώ. Ένα εγώ χωρίς άρωμα, ένα εγώ χωρίς χρώμα, παρά μόνο ένα κόκκινο που και που και λίγο ίσως μωβ.
Και το πράσινο γίνεται καφέ και κίτρινο και βαθύ κόκκινο και μετά ένα μουντό, χαζό γκρί και μέχρι να ξαναγίνει πράσινο, είναι λες και έχει φύγει κάθε ανάμνηση. 

Και φταίνε όλα. Το νερό, ο αέρας, η γη, το φως, οι ψυχές. Όλα. Γιατί όλο κάτι λείπει και όσο και αν ψάχνω κάπου μου ξεφεύγει, γίνεται νερό και χάνεται. 

Γιατί ο έρωτας φίλε μου πρέπει να είναι κάτι που σε συγκλονίζει. Χωρίς φανφάρες και λόγια περιττά. Απλά έτσι να γίνεται ένα κλικ μέσα σου κάπου και όλα να είναι διαφορετικά. Όταν τον παλεύεις, τον μελετάς και τον σκοτίζεις.. Αστο! Έρωτας δεν είναι!